Veertigdagentijd 2024
In 2024 was dat ds. Tjalling Kindt met houtsneden. Hij is ook wel bekend als de dominee van de Doopsgezinde gemeente op Wieringen. Tjalling Kindt heeft een eigen herkenbare stijl die hij in de loop der jaren ontwikkeld heeft en waarin gespeeld wordt met thema’s uit de geschiedenis van mythologie en christendom. Zijn houtsneden worden, in overwegend zwart-wit en met een sterk contrast, tot sprankelende symbooltaal.
Er is een tiental werken gepresenteerd.
Zomer 2023
In de zomer van 2023 was de Hippolytuskerk weer opengesteld met een expositie waarin aandacht voor een textiele werkvorm. In 2014 waren dat schipperstruien en quilts uit Den Oever en in 2019 gebreide taferelen over het wonderbaarlijke ongeval van de TX49 door het breicafé van Oosterend op Texel. De zomerexpositie van 2023 bestond alleen uit quilts.
Wieringse Trieneke Metselaar maakt deel uit van een quiltgroep, genaamd ‘Kleurrijk’ met als thuisbasis galerie ‘De Ganzerik’ in Oppenhuizen (Friesland). Zij heeft de andere 8 dames, die in die groep het maken van quilts als hobby beoefenen, uitgenodigd om voor het tonen van hun werk ook eens de afsluitdijk over te steken. Het was met 9 exposanten een gevarieerd geheel.
Een quilt bestaat uit 3 lagen textiel. Een top (bovenlaag) van aan elkaar gezette lapjes (het zogenaamde patchwork), een tussenvulling en een achterkant. Deze 3 lagen worden, vaak in een lijnenspel ‘doorgequilt’. Quilten is het met kleine rijgsteekjes door de lagen heen deze aan elkaar bevestigen.
Er bestaan heel veel patronen voor het maken van een top voor een traditionele quilt.
Maar het aantal mensen dat meer wil en moderne en/of art-quilts produceert, of daarnaar op weg is, is groeiende. De leden van ‘Kleurrijk’ willen ‘meer’ en zijn daarheen al 15 jaar onderweg.
2023 – Expositie veertigdagentijd
In deze voor christelijke kerken belangrijke bezinnings- en vastentijd voorafgaande aan Pasen, werd een toepasselijk kunstwerk tentoongesteld, nl de beeltenis van de 14 staties van de kruisweg, vervaardigd door René Rosmolen.
Vanaf de eerste eeuwen werden door gelovigen op Goede Vrijdag stille tochten gehouden langs plaatsen waar Jezus op zijn laatste gang zou zijn langsgekomen. Bij elk van die plaatsen, staties genoemd, hield men stil voor gebed. Paus Clemens XII (1652-1740) heeft ooit het aantal staties vastgesteld op 14.
Naast de kruisweg waren ook passende beelden van werkgroeplid Joke Tesselaar te zien.
2022 – Zomerexpositie
Een kleurrijke dubbelexpositie, verzorgd door moeder en dochter Jonker, allebei beeldend kunstenaar van beroep. De als kind op het eiland Wieringen geboren Gerda (geboren Kooij), exposeerde samen met haar dochter Jorinde. Gerda Jonker is kunstzinnig vooral gevormd aan de Gerrit Rietveld Academie en de Rijksacademie voor beeldende kunsten in Amsterdam. Zij heeft haar atelier in Lelystad. Hoofdkenmerken van haar kunst zijn beeldelementen voortkomend uit natuurmotieven.
Het kunstenaarspad van Jorinde Jonker liep onder andere via de Hogeschool voor de kunsten van Amsterdam en de Willem de kooning Academie te Rotterdam. Haar atelier bevindt zich in Rotterdam. Zij maakt heldere kunst die zich vooral kenmerkt in complementaire kleurcontrasten en strakke lijnen. Verwondering omgezet in werken waar de kleur bijna letterlijk van af spat.
2022 – Expositie 40-dagentijd
werd verzorgd door Henk Pruijsen met overwegend olieverfschilderijen en een aantal aquarellen.
Alle werken, met als thema ‘Rust’, zijn geïnspireerd op het vaak zo vriendelijke en uitnodigende platteland in bepaalde streken van Frankrijk, zoals de historische Auvergne waar de kunstenaar tientallen jaren kind aan huis was.
Oude romaanse dorpskerkjes en kerkelijk symbolen, maar ook de vredige omgeving daaromheen in een samenhangend geheel, passend bij de gedachte van onthaasting en bezinning die ook de 40-dagentijd kenmerkt.
Daarna heeft hij, via studie aan de Wackersacademie te Amsterdam, zijn oude teken- en schilderhobby meer vorm gegeven. Sedert 1983 woont hij op Wieringen en is daar al menig jaar betrokken bij culturele activiteiten in en buiten de Hippolytuskerk.
2021 – Zomerexpositie Rein Veldboer
Ondanks het dit jaar weinig uitnodigende karakter van de Hippolytuskerk, met als blikvanger een werkplaatsachtige toegang en een toren in de steigers en daarnaast ook nog eens de slagschaduw van de coronapandemie hebben toch velen de stap genomen om een voet over de drempel te zetten. Voor velen om reden van de publiciteit rond de expositie van houtsculpturen maar voor veel anderen omdat nu eenmaal een open kerk nieuwsgierigheid opwekt. Bijna gebruikelijk was er belangstelling voor het toch wel beroemde Knipscheerorgel en ook voor het bespelen ervan. Ook gebruikelijk was de genealogische zoektocht naar verre verwanten waarvan de naam op de predikantenborden voorkomt. Dit jaar kwam het voor dat zeer verre familieleden zochten naar Pibo Ovitius; een eigenlijk typische naam waar je zonder navraag nauwelijks bij stilstaat. Steeds weer blijkt die magische aantrekkingskracht voor latere generaties van de predikantenborden. Verrassende zaken het voor een toezichthouder soms interessant en leuk maken. Vaak ook bezoek van mensen met een bouwkundige achtergrond met interesse in de bouwgeschiedenis van de kerk en soms uitgerust met veel kennis daarvan.
De zomeropenstelling is een mooie traditie geworden. Schijnbaar saaie en lege middagen kunnen ruimschoots gecompenseerd worden door leuke gesprekken.
Rein Veldboer komt uit Oosterland. Zijn boeiende verzameling werken met als thema ‘Moeder en kind’ of ‘Geborgenheid’ werd als hartverwarmend ervaren. Zoals hij zelf zei, moeten zijn beelden ruimte krijgen en dat kregen ze hier nu ook. Met onder andere een uitdagende ophangconstructie werd een alleraardigst geheel tot stand gebracht. Alles kwam zeer goed tot zijn recht en was bovendien zeer betaalbaar (uitspraak torenrestaurateur). Dit bleek later ook uit het feit dat enige beelden verkocht zijn. Bewonderende commentaren van collega’s. Over gebrek aan belangstelling had de kunstenaar verder zeker niet te klagen. Een uitgebreid artikel in het Noord Hollands Dagblad, een interview op radio Noord Holland en tot slot een film die nu over zijn passie wordt gemaakt.
2020 – 40 dagentijd
De weken voor Pasen zijn voor velen een tijd om stil te staan bij wat ons ten diepste beweegt. We houden ons leven tegen het licht en gaan op zoek naar een nieuw perspectief. Waar sta ik? Waarnaartoe ben ik onderweg? Wat houdt me gaande? De protestantse gemeenschap noemt dit de 40 dagentijd die traditiegetrouw begint op Aswoensdag.
Deze expositie van Rein Veldboer werd wegens de coronauitbraak in de veertigdagentijd geannuleerd en als zomerexpositie alsnog opengesteld.
2019 – Zomerexpositie
“Door het oog van de naald”. Gebreid 7-delig kunstwerk door leden van het breicafé op Texel, verbeeldend een schipbreuk.
2019 – Veertigdagentijd: Glasraamkunst, Marije Wolfwinkel.